گوسفند را می توان در مکانی با محدوده ی آزاد (در جایی كه كمبود زمین وجود ندارد) یا پرورش داد. این یک عنصر بسیار مهم در سیستم کشاورزی اراضی خشک است. با سرمایه گذاری بسیار کم می توان به یک سرمایه گذاری سودآور برای کشاورزان کوچک ، حاشیه ای و کارگران بی زمین تبدیل کرد. معرفی گوسفند با ابزار چند وجهی خود برای پشم ، گوشت ، شیر ، پوست و کود ، مؤلفه مهم اقتصاد روستایی به ویژه در مناطق خشک ، نیمه خشک و کوهستانی کشور است. این کشور از طریق فروش پشم و حیوان یک منبع قابل اعتماد درآمد برای چوپانها فراهم می کند. مزایای استفاده از گوسفند عبارتند از: گوسفندان به خانه های گران قیمت احتیاج ندارند و از طرف دیگر به کار کمتری نسبت به سایر انواع دام احتیاج دارند. سهام بنیاد نسبتاً ارزان است و گله را می توان به سرعت تکثیر کرد. گوسفند مبدل اقتصادی چمن به گوشت و پشم هستند. گوسفندان در مقایسه با دیگر انواع دامها انواع متنوعی از گیاهان را می خورند. این باعث می شود آنها از بین برنده علفهای هرز عالی باشند. برخلاف بز ، گوسفند به سختی به هر درخت آسیب نمی رساند. تولید پشم ، گوشت و کود سه منبع مختلف درآمد برای چوپان فراهم می کند. ساختار لب آنها به آنها کمک می کند تا دانه های از دست رفته در زمان برداشت را تمیز کرده و از این طریق خوراک زباله را به محصولات سودآور تبدیل کنند. گوشت گوسفند نوعی گوشت نسبت به آن است که هیچ تعصبی از سوی هیچ جامعه ای در هند وجود ندارد و توسعه بیشتر نژادهای برتر برای تولید گوشت گوسفند دامنه بزرگی در اقتصاد در حال توسعه هند خواهد داشت.